Definicija: Mehatronika(engleski termin: mechatronics) je sinergetska kombinacija mehanike, elektrotehnike i elektronike, računarstva i informatike sa ciljem stvaranja proizvoda i sistema sa naglašenom integracijom pojedinih komponenti.
Kao što se vidi iz gornje definicije, mehatronika zahvata veoma široku interdisciplinarnu oblast koja se postepeno izdvaja u zasebnu naučnu disciplinu u kojoj se sjedinjavaju:- mehanički sistemi (mehanički elementi, mašine, precizna mehanika)
- elektronički sistemi (mikroelektronika, energetska elektronika, senzori, aktuatori)
- informacione tehnologije (teorija sistema, automatika, softver, vještačka inteligencija)
Aktuelnom definicijom još uvijek nije obuhvaćena cjelokupnost mehatronike! Na osnovu nje, kao i na osnovu vlastitog iskustva, može se samo spoznati suština, bolje reći filozofija, po kojoj mehatroniku čini integralni pristup razvoju sistema i uređaja , gdje se tradicionalne granice između mehanike, elektrotehnike, elektronike i tehnike upravljanja brišu već u ranoj fazi projektovanja sistema i konstrukcije uređaja. Tako je moguće postići jeftiniji razvoj , veću pouzdanost , kao i veću fleksibilnost sistema u odnosu na sekvencijalni pristup razvoju , gdje se prvo razvija mehanički dio, zatim električni i na kraju upravljački dio sistema.